- normalny | kontrastowy
- -A A A+
W Centrum dbamy o to, aby nasi uczniowie mogli w ciekawy sposób spędzać czas. W miarę możliwości staramy się wprowadzać interesujące i atrakcyjne formy nauczania, które pozwalają na korelację wiedzy związanej z różnymi sferami życia człowieka.
Do takich form pracy można z całą pewnością zaliczyć wycieczki, które stanowią stymulację do dalszej nauki. Poznawanie rzeczywistości podczas wyjść poza teren Centrum ma wiele zalet, ponieważ biorą w nim udział wszystkie zmysły uczniów. Pojawia się mnóstwo wrażeń wzrokowych, słuchowych, dotykowych, węchowych i smakowych.
Wycieczki i spacery są źródłem radości, zadowolenia dziecka. Kształtują jego procesy psychiczne – myślenie, pamięć, spostrzeżenia. Wycieczki dają możliwość samodzielnego poznawania najbliższego otoczenia. Uczniowie mają sposobność nabycia nowej wiedzy i umiejętności na drodze praktycznych doświadczeń, co bardzo pozytywnie wpływa na rozwijanie ich kreatywności oraz na kształtowanie aktywnej postawy życiowej. Pozwalają także na nawiązywanie nowych, pozytywnych kontaktów społecznych. Wycieczki stwarzają uczniom okazję do bezpośredniego kontaktu z życiem. Zaznajamiają z pracą ludzką, pokazują różnorodność wykonywanych zawodów oraz pełnionych ról społecznych. Uczniowie mogą rozwijać również swoje zainteresowania przyrodnicze, uczyć się poszanowania przyrody i wrażliwości na jej piękno.
Wycieczki mają bardzo duże działanie terapeutyczno-kompensacyjne oraz wychowawcze. Realizacja tego typu przedsięwzięć pozwala na rozwijanie kontaktów i budowanie pozytywnych relacji osób z niepełnosprawnością z osobami zdrowymi. Przynosi to bardzo pozytywne rezultaty w odniesieniu do naszych uczniów, którzy nabierają wiary we własne siły. Osobom zdrowym pokazujemy, że osoby z niepełnosprawnością, które może funkcjonują w nieco odmienny sposób, są również pełnowartościowymi uczestnikami życia społecznego, z którymi można bawić się, uczyć i nawiązywać wartościowe przyjaźnie, osobami które na miarę swoich możliwości, radzą sobie w życiu codziennym.
Uczenie się przy użyciu komputera i korzystanie z Internetu jest w przypadku wielu dzieci niezastąpionym narzędziem edukacyjnym o bardzo szerokim zastosowaniu. Zajęcia w sali komputerowej mogą być bardziej atrakcyjne od tradycyjnych metod i form stosowanych w nauczaniu, co zwiększa aktywność dzieci oraz wydłuża czas ich koncentracji. W Centrum Edukacji i Rehabilitacji z pracowni komputerowej systematycznie korzystają zarówno przedszkolaki, jak i wychowankowie grup szkolnych i gimnazjalnych. Prowadzone są tutaj zajęcia dydaktyczne, logopedyczne, a także rewalidacja indywidualna oraz kółko komputerowe. Zajęcia w pracowni komputerowej są zróżnicowane oraz dostosowane do wieku i umiejętności psychofizycznych naszych podopiecznych.
Celem zajęć komputerowych jest:
Zajęcia komputerowe dają naszym podopiecznym poczucie sprawstwa, podwyższają ich samoocenę, z drugiej zaś strony uczą także radzić sobie z poczuciem porażki, przegranej, co nie jest prostą umiejętnością. Dzięki temu nasi wychowankowie łatwiej radzą sobie z pokonywaniem trudności w innych dziedzinach życia.
W procesie nauczania ważną rolę odgrywają różnego rodzaju zajęcia praktyczne. Jedną z takich form pracy z uczniem w naszym Centrum są zajęcia kulinarne. Są one prowadzone podczas codziennych zajęć, przez poszczególnych wychowawców, a także w formie zajęć pozalekcyjnych. Dla naszych wychowanków jest to z całą pewnością doskonały rodzaj terapii – terapii przez gotowanie.
Wykonywanie prostych przepisów wymaga prostych umiejętności. Tak więc na początku niezbędne jest opanowanie przez dziecko nieskomplikowanych sprawności motorycznych, takich jak np.: nalewanie wody do naczynia, trzymanie noża czy skrobaczki do jarzyn, krojenie, tarcie, odmierzanie określonej ilości itp. Gotowanie bowiem jest działaniem zintegrowanym, obejmującym między innymi czynności manualne, wrażenia zmysłowe i oczywiście mowę.
Na zajęciach wychowankowie uczą się jak przygotowywać proste posiłki oraz opanowują podstawowe techniki kulinarne. Poznają również zasady zdrowego i racjonalnego żywienia. Uczą się przestrzegania podstawowych zasad bhp podczas pracy, obsługiwania urządzeń, sprzętu gospodarstwa domowego. Zaznajamiają się z podstawowymi zasadami dobrych obyczajów przy stole, uczą się również jak należy podawać potrawy i estetycznie nakrywać stół. Kształtują nawyki porządkowania miejsca pracy po zakończonych zajęciach. Uczą się współpracy.
Zajęcia kulinarne są bardzo lubiane przez dzieci, także ze względu na wspólną degustację wykonywanych potraw. Przyrządzanie potraw sprawia wiele przyjemności i jest wspaniałą zabawą. Dla dzieci jest to pełna niespodzianek podróż w różne strony świata, podczas której poznają egzotyczne smaki. Każdy uczeń ma okazję własnoręcznie przyrządzać potrawy, a następnie je degustować.
Uczestnictwo w warsztatach i konkursach kulinarnych organizowanych w ramach zajęć szkolnych pozwala rozwijać zainteresowania kulinarne dzieci, a umiejętności tu zdobyte mogą być wykorzystywane w życiu codziennym. Zajęcia te są doskonałą formą spędzania wolnego czasu.
Poprzez uczestnictwo w zajęciach kulinarnych wyzwalana jest także większa aktywność, dni tracą swoją monotonię, a codzienność przyjmuje ciekawszą i bardziej atrakcyjną formę.
Zespół taneczny „Małe Graffiti” istnieje od 2007r.. Zajęcia ruchowe z elementami choreoterapii odbywają się dwa razy tygodniowo, a przygotowania do konkursów (próby) nawet pięć razy w tygodniu.
Zajęcia taneczne stymulują i wspomagają rozwój dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością, wyzwalają aktywność ruchową, doskonalą koncentrację uwagi i koordynację słuchowo-ruchową; korzystnie wpływają na wzrost motywacji wychowanków, rozwijają ich wrażliwość muzyczną. Dzięki braniu udziału w festiwalach i konkursach wychowankowie osiągają sukcesy, spotykają się z rówieśnikami.
Treści przekazywane są systematycznie ze szczególnym uwzględnieniem powtarzania i uogólniania nabytych (wcześniej) umiejętności tanecznych. Podczas zajęć ruchowo- tanecznych wykorzystywane są: pompony, kolorowa chusta animacyjna, szarfy, piłki, gazety, krzesła, woreczki, stepy.
Efektem naszej pracy są:
„Małe Graffiti” może pochwalić się wieloma osiągnięciami.
Jednym z celów działania Centrum jest kształtowanie pozytywnych postaw wobec osób niepełnosprawnych, a więc w pewnym sensie także wpływanie na otaczający nas świat wartości. Jesteśmy przekonani, że niwelowanie uprzedzeń ze strony środowiska osób zdrowych nastąpi szybciej jeżeli, damy im szanse poznać naszych wychowanków w bezpośrednim kontakcie. Dlatego staramy się stwarzać jak najwięcej naturalnych możliwości spotykania się, wspólnej zabawy i nauki, dzięki którym wychowankowie obydwu grup mogą się poznawać, uczyć tolerancji i akceptowania inności.
Głównym celem jest stworzenie właściwych warunków i umożliwienie naszym wychowankom pełnego lub częściowego włączenia się w nurt społecznego życia, aby ich odmienność stała się zjawiskiem normalnym, aby społeczność lokalna była przygotowana na obecność osób z niepełnosprawnością w swoim otoczeniu.
Przebywanie ze sobą dzieci zdrowych z niepełnosprawnymi, stwarza wiele sytuacji stymulujących zarówno jednych, jak i drugich. Dzieci niepełnosprawne, przebywając w naturalnym środowisku rówieśników, wchodzą z nimi w interakcje, co je aktywizuje, motywuje do podejmowania zadań stymulujących rozwój oraz dostarcza wzorców prawidłowych zachowań. Przy odpowiednio zorganizowanych oddziaływaniach wychowawczych dzieci mają możliwość zaspokojenia ważnych potrzeb psychicznych, w tym uznania społecznego oraz wytworzenia pozytywnego obrazu samego siebie. Przekonanie o własnej wartości jest ważne dla każdego człowieka, a szczególnie niepełnosprawnego. Dlatego należy zaakceptować dziecko takim, jakie jest, nie skupiać się na jego niedoskonałościach, bazować na tym, co potrafi, na jego mocnych stronach.
Wspólne przebywanie jest także cennym doświadczeniem dla dzieci zdrowych. Korzystnie wpływa na ich rozwój społeczny i intelektualny. Dziecko pełnosprawne zwykle „podnosi poprzeczkę” dla swoich możliwości, stara się być coraz lepsze, by być wzorem dla swego niepełnosprawnego kolegi. Uczy się empatii, tolerancji, szacunku i otwartości wobec tego co inne. Sprzyja wzrastaniu wrażliwości emocjonalnej, poszerza wiedzę o człowieku i życiu, uczy dostrzegania innych niż własne problemów, zrozumienia odmienności drugiego człowieka, trudności w jego funkcjonowaniu, a także gotowości niesienia mu pomocy, bycia uważnym i odpowiedzialnym w kontaktach z nim.
Aby stworzyć szansę wspólnego bycia, zabawy i uczenia się dzieci niepełnosprawnych i zdrowych, podejmujemy starania, aby jak najczęściej organizować różnego typu zajęcia w atrakcyjnej formie, na terenie Centrum i poza nim, poprzez:
Naszym celem jest umożliwienie wychowankom nawiązania wzajemnych kontaktów, stworzenie jednej grupy, bycie pełnowartościowym członkiem społeczeństwa. To „bycie razem” daje szansę na akceptację inności w sposób spontaniczny i naturalny, na wspólna radość, uśmiech, pracę i zabawę.
Istotą zajęć jest poznanie zasad funkcjonowania biblioteki i nauka praktycznego korzystania z niej oraz stworzenie przyjaznej i miłej atmosfery w kontakcie z książką lub czasopismem. W czasie zajęć nasi wychowankowie korzystają z zasobów biblioteki Centrum Edukacji i Rehabilitacji. Rodzaj literatury wykorzystywanej podczas zajęć, dostosowany jest do możliwości uczestników i ich zainteresowań. Spotkania mają charakter warsztatów, angażujących naszych podopiecznych przy wykorzystaniu różnorodnych środków dydaktycznych i metod pracy.
Podczas ciekawie prowadzonych lekcji, zawierających elementy głośnego czytania, a także zabaw artystycznych, wychowankowie nasi zapoznają się z książkami i płynącą z nich wiedzą, utrwalają nawyki czytelnicze, zdobywają nową wiedzę, rozwijają spostrzegawczość, koncentrację uwagi, wyobraźnię, percepcję zmysłową, koordynację wzorkowo-ruchowo-słuchową, kształtują rozumienie pojęć, poszerzają zasób słownictwa, lepiej się komunikują, wyciszają i relaksują.
Od listopada 2006r w naszym Centrum Edukacji i Rehabilitacji odbywa się terapia w wodzie metodą Halliwick. Z zajęć korzysta dwadzieścioro wychowanków.
Metoda Halliwick przeznaczona jest dla osób w każdym wieku, skierowana jest zarówno do dzieci niepełnosprawnych, jak również do osób dorosłych po wylewach i urazach rdzenia kręgowego.
Zajęcia odbywają się w grupach (maksymalnie 5-osobowych), jednakże każdy uczestnik zajęć (pływak) ma swojego indywidualnego instruktora, który towarzyszy mu przez cały czas trwania zajęć.
Metoda uczy:
Nauka prowadzi do osiągnięcia jak największej niezależności oraz absolutnego poczucia bezpieczeństwa, które oparte jest na znajomości środowiska wodnego i zdolności swobodnego kontrolowania w nim swoich ruchów.
Głównym założeniem tej metody jest oswojenie się osoby niepełnosprawnej z wodą w takim stopniu, by przebywanie w niej sprawiało jej przyjemność.
Wstępnym etapem pracy jest uświadomienie ćwiczącemu zachowania się jego ciała w wodzie, nauka balansu (kontroli ruchów), a dopiero w dalszej kolejności wyrabianie umiejętności pływania.
Pracując metodą Halliwick, uzyskuje się liczne efekty terapeutyczne:
Hipoterapia to metoda wieloprofilowego usprawniania dzieci niepełnosprawnych. Oddziałuje w trzech wymiarach: ruchowym, fizjologicznym i psychicznym. Jako metoda rehabilitacji podnosi sprawność ludzkiego ciała, a także jest źródłem radości i przyjemności. Obcowanie z koniem jest uczeniem się wrażliwości, próbą zmagania się z własną słabością, nieporadnością i lękiem. Koń jest znakomitym partnerem w nabywaniu doświadczeń w zakresie kontaktów i emocji.
Wartość terapeutyczna jazdy konnej była już znana w Starożytności, dopiero jednak w latach 50-tych obecnego stulecia hipoterapię zaczęto wykorzystywać w dziedzinie medycznej: neurologii, ortopedii, psychiatrii. W zajęciach hipoterapii wymienia się etap wstępny, którego celem jest oswojenie dziecka z koniem, oraz zajęcia usprawniające na koniu. W programie hipoterapii wykorzystuje się stęp konia, jego spokojny marsz. Hipoterapia stanowi atrakcyjną formę usprawniania dzieci i znacząco wpływa na ich sferę psychospołeczną. Zajęcia usprawniające z końmi motywują dziecko do współpracy, a ponieważ odbywają się w warunkach naturalnych, umożliwiają dziecku również kontakt z przyrodą.
Bezpośrednia praca z każdym pacjentem jest inna. Zajęcia dostosowane są do potrzeb i możliwości dziecka.
W Centrum aktualnie organizowane są cyklicznie wycieczki hipoterapeutyczne, w których bierze udział cała grupa wraz z wychowawcą. W czasie zajęć wychowankowie: przygotowują konie do jazdy (czyszczą sierść, pielęgnują kopyta, czeszą grzywy), uczestniczą w terapeutycznej jeździe konnej oraz karmią konie z ręki. Uczą się jak bezpiecznie zachowywać się wobec zwierząt.
Osoby chcące zaznajomić się z szerokim opisem kanonów polskiej hipoterapii oraz zainteresowane fachową wiedzą, odsyłam na strony Polskiego Towarzystwa Hipoterapeutycznego- www.pthip.org.pl
Terapia z udziałem psa (w Polsce także pod nazwami kynoterapia lub dogoterapia) – metoda wzmacniająca efektywność rehabilitacji, w której motywatorem jest odpowiednio wyselekcjonowany i wyszkolony pies, prowadzony przez wykwalifikowanego terapeutę. Terapia tego rodzaju jest jedną z dziedzin zooterapii.
Współczesne formy form terapii z udziałem psa:
Spotkanie z psem (SP) – zajęcia z psem, które mają na celu stworzenie pozytywnego kontaktu pomiędzy uczestnikami a psem. W trakcie spontanicznej, radosnej zabawy (ukierunkowanej przez prowadzącego), uczestnicy przyzwyczajają się do kontaktu z psem, głaszczą go, wydają polecenia. Zajęcia SP mają za zadanie dostarczenie uczestnikom pozytywnego ładunku emocjonalnego, satysfakcji z obcowania z psem, przełamują lęki w kontaktach z otoczeniem, stymulują rozwój zmysłów i postrzegania, pozwalają oderwać się od otaczającej ich rzeczywistości.
Edukacja z psem (EP) – zajęcia mają na celu usprawnienie sfery intelektualnej i poznawczej dziecka, co wymaga odpowiedniego przygotowania (scenariusza) oraz wiedzy i umiejętności osób prowadzących, wykraczających poza ramy SP. Dlatego wyodrębniono je w oddzielnej formie. Zajęcia zwykle odbywają się w przedszkolach i szkołach. Pies używany jako „pomoc naukowa”, motywuje do nauki i poprzez stworzenie przyjaźniejszych warunków, zwiększa możliwości przyswojenia wiedzy. Dziecko chętniej zapamiętuje treści, których bohaterem jest jego nowy przyjaciel – pies. EP pomaga również dzieciom o obniżonej percepcji lub niechęci (z różnych powodów) do przyswajania wiedzy i przebywania w szkole.
Terapia z psem (TP) – jest to zestaw ćwiczeń ukierunkowanych na konkretny, zaplanowany cel rehabilitacyjny, realizowany w porozumieniu z rehabilitantem lub lekarzem prowadzącym. Charakteryzuje się indywidualnym podejściem do każdego uczestnika, jego możliwości i potrzeb.
W marcu 2011 r. Centrum Edukacji i Rehabilitacji rozpoczęło współpracę z zabrzańskim schroniskiem Psitulmnie. W ramach nawiązanej współpracy organizujemy na terenie naszej placówki zbiórkę pieniędzy na wirtualna adopcję psa ze schroniska – rodzice, dzieci i młodzież wpłacają drobne kwoty pieniędzy na rzecz wybranego zwierzaka.
Oprócz zbiórki pieniężnej na wirtualną adopcję psa, ponadto organizujemy:
W związku z dużym zaangażowaniem wychowanków Centrum Edukacji i Rehabilitacji w niesienie pomocy bezpańskim zwierzętom i uczestniczeniu w różnych akcjach, mających na celu dbanie o środowisko, w kontekście troski o zwierzęta w najbliższym otoczeniu oraz promocję odpowiedniego zachowania wobec otaczającej przyrody, schronisko Psitulmnie w Zabrzu i Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami przydzieliło Centrum Edukacji i Rehabilitacji certyfikat „Jesteśmy Zwierzolubni”. Certyfikat ten otrzymaliśmy w roku szkolnym 2012/2013. Ma on formę emblematu, który zawisł na ścianie placówki. Nasze działania na rzecz zaprzyjaźnionego schroniska oraz bezdomnych zwierząt są i będą kontynuowane.
Centrum Edukacji i Rehabilitacji jest członkiem Klubu Szkół UNICEF, którego celem jest zapoznanie dzieci i młodzieży z sytuacją ich rówieśników z różnych stron świata oraz nauka tolerancji międzykulturowej i międzynarodowej.
Od 2012 r. regularnie przystępujemy do organizacji na terenie naszej placówki ogólnopolskich akcji pod patronatem UNICEF. Dotychczas braliśmy udział w następujących projektach:
Kampanie edukacyjne UNICEF realizowane były pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej, a także Ministerstwa Zdrowia. W placówce istnieje kącik UNICEF, w którym na bieżąco zamieszczane są informacje oraz wytwory prac dzieci i młodzieży związane z realizacją danego projektu.
Zajęcia plastyczne z dziećmi i młodzieżą niepełnosprawną odgrywają bardzo ważną rolę w procesie ich rewalidacji. Sztuka staje się terenem, na którym mogą zapomnieć o swojej niepełnosprawności. Właśnie ceramika łączy ze sobą oddziaływanie terapeutyczne ze sztuką. Pobudza wyobraźnię, niweluje napięcie emocjonalne, wycisza, rozwija zdolności manualne, poprawia koncentrację uwagi, koordynację wzrokowo – ruchową, kształtuje potrzebę pożytecznego spędzania wolnego czasu. Glina jest materiałem naturalnym, ekologicznym, prostym w obróbce, daje trwałe, konkretne rezultaty. Praca w glinie zapewnia możliwość odniesienia sukcesu poprzez własnoręcznie wykonane dzieło, które ma nie tylko wartość estetyczną, ale również i użytkową.
Właśnie z tych powodów w naszym Centrum powstała pracownia ceramiczna, która ma na celu m. in. stymulować rozwój naszych podopiecznych oraz po prostu urozmaicić im codzienne zajęcia. Nasza pracownia to niespotykane miejsce. Koncentracja, towarzysząca nam w trakcie tworzenia wyjątkowych przedmiotów, zawsze zostaje wynagrodzona w postaci wspaniałych mis, autorskich rzeźb oraz innych unikatowych drobiazgów, w których jest dusza. Zgniatanie, ugniatanie i wałkowanie gliny zaspokaja naturalną potrzebę dziecka, przygotowuje w ten sposób rękę do nauki pisania. Bardzo dobrze również stymuluje i rozwija układ nerwowy, koordynację wzrokowo-ruchową, zdolności manualne oraz wyzwala w uczniach aktywność twórczą.
Wychowankowie Centrum posiadają wiele talentów, a udział w międzyszkolnych, miejskich, regionalnych oraz wojewódzkich konkursach, olimpiadach, zawodach, mobilizuje i motywuje ich do dalszego działania. Korzystnie wpływa na ich rozwój, pozwala odkrywać nowe możliwości, rozwijać kreatywność, poszerzać zainteresowania.
Podopieczni chętnie malują, wycinają, kleją, tworząc ciekawe dzieła plastyczne, które nie tylko zdobią klasowe czy szkolne ściany i korytarze, ale wysyłane są na wiele konkursów.
Wiele radości, satysfakcji oraz możliwości do rywalizacji z rówieśnikami z innych placówek dają udziały w zawodach i spartakiadach sportowych, które związane są z osiąganiem sukcesów, pokonywaniem własnej słabości, a przede wszystkim wyzwalają aktywność ruchową.
W Centrum dajemy szansę sprawdzenia swoich umiejętności kulinarnych poprzez udział w szkolnych i międzyszkolnych konkursach.
Cyklicznie podopieczni Centrum biorą udział w przeglądach jasełkowych, wokalnych, tanecznych, na których zdobywają wysokie miejsca na wszystkich szczeblach. Bycie na scenie, występy przed publicznością, to szansa i sposób na zapomnienie o swoich ograniczeniach, to pokonywanie własnych słabości i barier.
Udział w konkursach, przeglądach i zawodach daje poczucie akceptacji, radości z odnoszonych sukcesów. Dowartościowuje osoby niepełnosprawne oraz wszechstronnie je rozwija.
W Centrum staramy się również angażować naszych wychowanków w inicjatywy proekologiczne lub charytatywne. Dzięki takim inicjatywom dzieci uczą się postawy poszanowania dla przyrody, poszerzają swoją wiedzę o otaczającym je świecie, nabywają nowe umiejętności. Starają się pomagać zwierzętom oraz potrzebującym. Włączamy również rodziców do udziału w tych działaniach.
Nasi wychowankowie biorą udział w akcji zbiórki makulatury i baterii. Uczą się segregować śmieci, dbać o środowisko naturalne. Do akcji chętnie włączyli się rodzice, dowożąc do szkoły całe kartony papieru. „Zarobione” w ten sposób pieniądze przeznaczamy na nowy sprzęt do zabawy: piłki, układanki, hulajnogi, trampolinę. Łączymy więc przyjemne z pożytecznym.
Co roku wychowankowie chętnie uczestniczą też w projekcje ekologicznym pt.: „Święto Drzewa”. Wspólnie z wychowawcami zapraszają gości, sadzą w szkolnym ogrodzie nowe drzewa i inne rośliny, biorą udział w konkursach i zabawach.
Nie jest obojętny również naszym wychowankom i ich rodzinom los zwierząt ze schroniska Psitulmnie w Zabrzu. Chętnie więc biorą udział w zbiórkach pieniężnych i rzeczowych na rzecz podopiecznych ze schroniska.
Wychowankowie angażują się także w Ogólnopolską Akcję Monet Góra Grosza na rzecz dzieci z Domów Dziecka oraz w projekty UNICEF m.in. „Mali uczniowie idą do szkoły”.
Podopieczni wraz z wychowawcami organizują cyklicznie koncerty muzyczne dla społeczności lokalnej oraz swoich rówieśników, np. koncerty kolęd i pastorałek czy piosenek z bajek i baśni. Mają za sobą również pierwsze nagrania płytowe.
Działania teatralne mają w CEIR szeroki zasięg i płyną kilkoma nurtami. Jeden z nich to Teatr Prawdziwny, który powstał z inicjatywy dyrektora – pani Iwony Płatek. W ramach programu „Działaj Lokalnie”, opracowała ona projekt, który zyskał aprobatę Akademii Rozwoju Filantropii w Polsce. Jest to teatr, w którym aktorami są nasi wychowankowie oraz dzieci i młodzież z Ogniska Pracy Pozaszkolnej nr 2 w Zabrzu.
Teatr Prawdziwny ma za sobą 14 lat pracy i 10 spektakli:
Przedstawienia te nagradzane były w wielu konkursach, w tym na Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej im. Norberta Kroczka w Zabrzu oraz ogólnopolskim Festiwalu Barwy Wolontariatu pod patronatem Anny Dymnej. Teatr Prawdziwny ze względu na swą specyfikę był bohaterem studenckich prac dyplomowych, występował na żywo w TVP 2, odwiedził ze swym spektaklem Czechy.
W latach 2002 – 2009 kwitła też twórczość teatralna w ramach teatru IDA – Integracyjne Działania Teatralne, które umożliwiły wzajemne poznanie się naszych uczniów z uczniami pobliskich szkól podstawowych. W tym czasie powstało pięć przedstawień:
Również te działania zostały dostrzeżone i nagrodzone na festiwalach i przeglądach, a obecnie to przedsięwzięcie jest zintegrowane z Teatrem Prawdziwnym.
Każdego roku w okresie Świąt Bożego Narodzenia powstaje przedstawienie jasełkowe. To kolejny cykliczny nurt działań teatralnych w naszym ośrodku, którego charakterystyczną cechą jest udział osób w nim osób z personelu: rehabilitantów, psychologa oraz wychowawców. Zespół zdobywa najwyższe noty na przeglądach Jasełek w Zabrzu, Gliwicach, Katowicach i Rybniku.
Inną okazją do prezentacji autorskich widowisk są obchody Dnia Nauczyciela i Dnia Służby Zdrowia, na które przygotowywane są programy o charakterze kabaretowym, natomiast z okazji Święta Niepodległości często powstają inscenizacje, wykorzystujące treści znanych polskich legend.